Witajcie, z tej strony Staszek i jak co tydzień zapraszam fanów Pozdro z KRLD na kolejną ciekawostkę o języku koreańskim. Dzisiaj się zajmiemy czymś nieco bardziej zaawansowanym, mianowicie pewną unikatową cechą KRLD-owskiej ortografii. Zaczynajmy!

Osoba przywykła do południowej odmiany języka koreańskiego, czytając tekst z KRLD dostrzeże różnicę w pisowni bardzo wielu wyrazów. Zauważy, że słowo 여자 (kobieta) pisane jest jako 녀자, praca (노동) to 로동 a podróż (여행) to 려행. Czasem dwie różne nazwy ma jedna miejscowość (나선 vs 라선), lub nawet organizacja (Yonhap News – 연합뉴스 vs 련합뉴스). Nawet danie narodowe KRLD pisane jest różnie: 냉면 kontra 랭면. Skąd to się bierze?

Mówiąc w ogromnym skrócie, dla Koreańczyków dość trudne jest wymówienie słowa zaczynającego się od dźwięku [R]/[L], a w niektórych przypadkach również od [N]. Z tej przyczyny cechą koreańszczyzny jest zanik tychże dźwięków w wyrazach pochodzących z chińskiego, jeśli znajdują się na początku. I tak chińskie 女子, wymawiane współcześnie jako [nǚ zǐ] to po koreańsku 여자 (zanik [N]), 料理 [liào lǐ] to 요리 (zanik [L]), a 勞動 [láo dòng] to 노동 (przejście trudniejszego [L] w łatwiejsze [N]).

Jednakże w KRLD, w ramach reformy ortograficznej z 1949 roku, zdecydowano sztucznie odwrócić to zjawisko, przywracając dźwięki [R]/[L] i [N] z powrotem na swoje miejsce. I tak przykładowo, w KRLD, wymienione wcześniej wyrazy to odpowiednio 녀자, 료리 i 로동. W rezultacie północnokoreańskie wyrazy są bardziej zbliżone do swoich chińskich oryginałów.

Dlaczego doszło do tej reformy? Jakie są jej konsekwencje i jaki ona ma wpływ na wymowę? O tym dowiecie się dopiero za tydzień. A na razie ciekaw jestem dowiedzieć się, co Wy o tym myślicie i jak Wam się podoba ten egzotycznie wyglądający sposób zapisu? Czy takie sztuczne przywracanie quasi-historycznej pisowni ma Waszym zdaniem sens?